Zbliżająca się wiosna to najlepszy czas na rozpoczęcie porządków w domu po zimie. Tak jak w zeszłym roku na pierwszy ogień poszło moje miejsce pracy czyli biurko, przy którym spędzam bardzo dużo czasu. To tu zbieram inspiracje, szkicuję nowe produkty, maluję, szlifuję a także robię sesje produktowe.

Moje miejsce pracy nie tylko zmieniło się wizualnie, ale i miejsce w mieszkaniu. Tym razem powędrowało pod ścianę bliżej kuchni i okien. W tym roku postawiłam na minimalizm, nie czuję już potrzeby wieszania zdjęć inspiracyjnych nad biurkiem, powróciłam do zapisywania ich w sketchbooku oraz zrezygnowałam ze wszystkich rzeczy, które wcześniej uważałam, że potrzebuję mieć pod ręką jak taśmy, dziurkacze, milion ołówków, papierowe torebki, nitki, materiały, czasami nawet puszki z farbą. Teraz wszystko jest poukładane i pochowane w szufladach, do których dalej mam dobry dostęp i mogę bez trudu znaleźć potrzebne rzeczy, a biurko zyskało na wolnej przestrzeni. Jeszcze rok temu przeglądając inspiracyjne zdjęcia z Pinterest uważałam, że takie puste i minimalistyczne biurka są tylko piękną stylizacja a nie praktycznym miejscem pracy, rok później sama takie urządziłam, cóż kobieta zmienną jest !

Samo biurko to szybki projekt diy, blat zrobiony jest z sosnowych desek pomalowanych na biało, koziołki w skarpetach z marketu budowlanego i białe krzesło DAW Eames. Parę dodatków jednak zostało jak świeczniki, drewniana góra czy ceramiczny piesek.

Aby kącik pozostał prosty a za razem przytulny do pełnego szczęścia brakowało mi tylko czegoś miękkiego pod stopy. Odpowiedniego dywanika szukałam naprawdę długo, a wybór był bardzo trudny, przeglądałam sklepy on-line, stacjonarne, podczytywałam blogi, w zeszłym roku dziewczyny pisały o rożnych dywanach....szukałam i szukałam. Ale żeby nie było mi tak łatwo, dywanik musiał spełniać jeszcze jedno zadanie- będzie musiał pasować do nowego wnętrza. Niedawno pisałam Wam o tym, że zaczynamy na wiosnę remont domu, jeśli nie pamiętacie, wpis znajdziecie >tutaj<. I w końcu znalazłam. Miękki, wełniany, ręcznie robiony i do tego bardzo intrygujący!



Wymieniłam parę maili z dziewczynami z sukhi.pl i zdecydowałam się na prostokątny, kamienisty dywan dhruv, w odcieniach beżu i szarości, który specjalnie dla mnie przez parę tygodni był ręcznie robiony w Indiach. Jeszcze nigdy nie spotkałam się z takim rozwiązaniem, jeśli chodzi o dywany. Samo wyczekiwanie na przesyłkę było bardzo ekscytujące, po głowie chodziło mi mnóstwo pytań: jak będzie wyglądał? kto go dla mnie zrobi? czy wygląda tak jak na zdjęciach?




Tak się prezentuje dywanik i mój prawie roczny Fadziś. Pamiętacie jak był taką małą kuleczką?


Oczywiście zanim zamówiłam swój dywan przeglądnęłam stronę wzdłuż i wszerz, wahałam się pomiędzy jasnym pętelkowym ayush a shirisha zrobionym z małych, białych wełnianych kuleczek. Po głowie chodzi mi jeszcze jeden Marokański beni qurain, ale to dopiero jak się urządzę w nowym miejscu. Każdy dywan, który pochodzi od sukhi.pl jest ręcznie tworzony w Indiach, Nepalu, Maroku lub Turcji przez tamtejszych twórców, są to głownie kobiety, które pracują z domu, zajmują się dziećmi i robieniem cudownych dzieł sztuki.


sam dywan jest bardzo mięciutki, dosyć ciężki i bardzo efektowny. Wszyscy, po wejściu do pokoju zaraz go obserwują, dotykają i pytają skąd go mam! także chyba dobrze wybrałam ;) jak widać na zdjęciach to także ulubione miejsce naszego Fado (wcale mu się nie dziwię).


Jak Wam się podoba moje nowe, odmienione miejsce pracy? bo ja już czuję wiosnę :)