Kolejną stolicą na naszej mapie była Ryga, serce Łotwy. Do Rygi dojechaliśmy bardzo późno w nocy, gdzieś w okolicach 23.00-24.00. Miasto już na samym wjeździe wydawało się być bardziej ożywione od Wilna. Hostel w którym mieliśmy się zatrzymać rezerwowaliśmy jeszcze będąc na Litwie. Skusiła nas cena ok. 25 euro za nocleg 4 osób wraz ze śniadaniem ;). Powiem tyle, za cholerę nie byliśmy przygotowani, na to co za chwilę mieliśmy zobaczyć. Lokacja hostelu nie była zła, samo centrum, nad McDonaldem. Do momentu wejścia do budynku .....jak sobie o tym pomyślę, aż mi się śmiać chce, ale w tedy, nie było nam w ogóle do śmiechu. Wsiadając do windy minęliśmy się z policjantami, którzy wynosili jakiegoś menela, do dzisiaj pamiętam  jak się wtedy na siebie popatrzyliśmy :) Recepcja była mała i wąska, dookoła jacyś ludzie, ktoś siedział przy laptopie, ktoś wychodził spod prysznica. Po okazaniu paszportów i nr. rezerwacji miły chłopak prowadził nas na górę. Pokój jaki zarezerwowaliśmy miał być nieduży z dwoma łóżkami piętrowymi, bez szału bo i tak mięliśmy tam zostać tylko parę godzin. I to był ten moment na, który nie byliśmy przygotowani.....facet prowadził nas do tego naszego pokoju przez......wielkie pomieszczenie pełne żuli i bezdomnych, wyglądało to jakbyśmy przechodzili przez noclegownie albo jakaś melinę. Jak przechodziliśmy każdy starał się nikogo nie zaczepić, bo z jednej strony komuś wisiały nogi, innemu wystawała głowa, niektórzy spali, inni patrzyli na nas jak na kosmitów. A my z Justyną  dwie paniusie z torebeczkami i  pieskiem pod pachą....spieprzałyśmy do pokoju aż się kurzyło. Facet wskazał pokój powiedział coś o tym gdzie są toalety i poszedł, a my w ciężkim szoku usiedliśmy na łózkach i zaczęliśmy się śmiać. Chyba nie muszę mówić, że do rana nikt nawet nie myślał o wychodzeniu z pokoju. Jak Helenka drapała w drzwi, żartowaliśmy, że ją zabiorą, nabija na pal i usmażą z wciśniętym jabłkiem w pyszczek. Ale mieliśmy ubaw....Jak to zawsze bywa, kogoś trzeba poświęcić dla wyższego dobra, padło na Mateusza, wysłaliśmy go na spacer z Helenka i po jakieś piwa, żeby zapomnieć o tym jakże uroczym przybytku. A byłabym zapomniała, wychodząc z naszego pokoju musieliśmy bardzo uważać, żeby nie puknąć drzwiami żula w głowę - tak był blisko. Oprócz tego jedna ze ścian była z pleksi i widzieliśmy jak łażą obok ludzie. Mati wrócił po jakiejś godzinie, i co się okazało, że za drzwiami śpi nie 5 czy 10 osób a 36! oprócz tego opowiedział nam jak w poszukiwaniu browara, wsiadł do taksówki i taksówkarz zabrał go do "najbliższego" sklepu, gdzie alkohol był już zasłonięty zasłoną, w Rydze po 22.00 nie można kupić alkoholu, ale za to sklepowa sprzedawała wódeczkę na szklanki - Oooo